måg

Nynorsk

Ordsoge

Frå norrønt mágr, frå protogermansk *mēgaz.

Namnord

måg m (bunde eintal mågen, ubunde fleirtal mågar, bunde fleirtal mågane)

1. svigerson
2. svoger

Kjelder

• «måg» i Nynorskordboka.

---

Svensk

Ordsoge

Frå gamalsvensk māgher, frå norrønt mágr, frå protogermansk *mēgaz

Namnord

måg

1. svigerson

Hypernym

• frände
• släkting

Hyponym

• svåger
• svärfar
• svärson